Fundacja rodzinna: budowanie dziedzictwa na przyszłość – zgłęb temat w naszych artykułach!

Przejdź do artykułu

Zabójstwa, które wstrząsnęły światem – Czarna Dalia

Spis treści
rozwiń spis treści

Człowiek jest naprawdę królem dzikich bestii, gdyż jego brutalność przewyższa ich brutalność. Żyjemy ze śmierci innych. Jesteśmy cmentarzyskami!

Leonardo da Vinci


1946 rok – wojna skończyła się kilka miesięcy wcześniej. Ludzie mieli jednak w pamięci ten ból, strach i okrucieństwo, które ze sobą przyniosła. Wydawałoby się, że w tych czasach żaden rodzaj przemocy nie może być wyróżniający się na tle pozostałych. Prawdopodobnie tak też myślała Betty Bersinger spacerując ze swoją 3-letnią córeczką po Leimert Park w Los Angeles. Właśnie w tym miejscu natknęła się na zwłoki młodej kobiety. Nie byłoby w tym może tyle dramaturgii, gdyby nie fakt, że ciało ofiary było starannie przecięte na pół i całkowicie pozbawione krwi. Jak się później okazało, zamordowana dziewczyna nazywała się Elisabeth Short. Dziś znana jako Czarna Dalia.

Zabójca ze szminką – śmierć we własnym łóżku

Historia Elisabeth Short nie była jednak pierwszą tego typu. By w pełni poznać tajemnicę śmierci Czarnej Dalii należy cofnąć się do 5 czerwca 1945 roku. Wtedy to na ulicy 4108 North Kenmore Avenue w Chicago znaleziono ciało 43-letniej Josephine Ross.

Kobieta miała poderżnięte gardło, a na jej ciele można było ujrzeć kilka ran zadanych ostrym narzędziem. Wszystkie akty przemocy widoczne na zwłokach były zaklejone taśmą samoprzylepną. Głowa zaś była owinięta sukienką. U denatki nie znaleziono krwi. Prawdopodobnie przed przeniesieniem zwłok, zabójca starannie ją wykąpał.


Narzeczony Ross miał alibi, podobnie jak jej dawni chłopacy i byli mężowie, a policja nie miała innych podejrzanych.

Wikipedia


Przez wzgląd na niewielki materiał dowodowy i brak jakiegokolwiek podejrzanego sprawę umorzono już po 2 miesiącach śledztwa. Jedynym śladem, który mógł mieć jakiekolwiek znaczenie była kępka ciemnych włosów znaleziona w ręku Josephine. Ta poszlaka wskazywała również, że ofiara była świadoma ataku i walczyła o swoje życie.

Zabójca ze szminką – ostatnia kąpiel

Pół roku później, 10 grudnia 1945 roku znaleziono kolejną martwą kobietę. Była to 33-letnia Frances Brown, rozwódka, pełniąca służbę w Marynarce Wojennej Stanów Zjednoczonych. Ciało znaleziono w mieszkaniu na ulicy 3941 North Pine Grove Avenue w Chicago.

Frances znaleziono w wannie z rzeźnickim nożem wbitym w gardło i dwoma ranami postrzałowymi głowy. Tak samo jak w poprzednim przypadku ciało ofiary było dokładnie wymyte. Podczas oględzin miejsca na jednej ze ścian funkcjonariusze znaleźli napisaną szminką wiadomość.

notatka Zabójcy ze szminką (fot.allthatsinteresting.com)


Na litość Boską! Złapcie mnie, zanim kolejny raz zabiję! Nie panuję nad sobą!

Słowa napisane szminką na ścianie


Ponadto policja znalazła krwawą plamę odcisków na framudze drzwi.

Zabójca ze szminką – dziecko, które uznano za zepsutą zabawkę

7 stycznia 1946 roku rodzice 6-letniej Suzanne Degan odkryli jej zaginięcie.Rodzina mieszkała na pierwszym piętrze jednego z budynków w dzielnicy Edgewater. Śledczy postanowili przeszukać pokój dziecka. Po drugiej stronie okna odnaleźli list z żądaniem okupu.


Przygotujcie 20 tys. $ i czekajcie na informacje. Nie kontaktujcie się z policją.

List pozostawiony za oknem


Po kilku przerywanych i niezrozumiałych rozmowach kontakt z porywaczem się urwał. Pozostało tylko jedno – rozpocząć poszukiwania zaginionego dziecka. Po kilku godzinach jeden z funkcjonariuszy przeszukując studzienkę kanalizacyjną zauważył coś, co z początku przypominało fragment uszkodzonej dziecięcej lalki. Jak się później okazało, była to głowa 6-letniej Suzanne Degan. Niedługo później, w zbiorniku do połowu ryb znaleziono jej prawą nogę. Tors zawinięty w niebieską piżamkę odkryto w kanale burzowym, zaś lewa noga spoczywała na dnie innej studzienki kanalizacyjnej. Ręce odnaleziono miesiąc później, również we wspomnianych studzienkach.

Funkcjonariusze pochylają się nad studzienką, w której znajdują się sczątki Suzanne Degan (fot.chicagotribune.com)
Funkcjonariusze pochylają się nad studzienką, w której znajdują się sczątki Suzanne Degan (fot.chicagotribune.com)

Sekcja zwłok wykazała, że ciało poćwiartowano z chirurgiczną precyzją, bez uszkadzania kości i jakiegokolwiek organu wewnętrznego.


Okoliczności zabójstw wskazywały, że zabójca chciał zatrzeć ślady zbrodni, mył zwłoki, zaklejał rany, ukrył części ciała dziewczynki. Jakby nie mógł patrzeć na to co zrobił.

Michael Stone, psychiatra z Uniwersytetu Columbia


Przesłuchanych zostało kilkaset osób, odbyło się 170 badań wariografem, kilka razy policja była bliska stwierdzenia, że złapała zabójcę. Ostatecznie wszystkich podejrzanych zwolniono,a śledztwo stanęło w martwym punkcie.

Czarna Dalia, Zabójstwa, które wstrząsnęły światem – Czarna Dalia
Josephine Ross, Frances Brown, Suzanne Degan (fot. coldcasecameron.com)

Zabójca ze szminką – dożywocie za kradzież z włamaniem

Nagonka medialna i brak rezultatów policyjnych doprowadziły do tego, że za mordercę uchodził praktycznie każdy, kto miał chociaż drobne powiązanie z ofiarami. 26 czerwca 1946 roku padło na 17-letniego Williama Heirens’a, drobnego włamywacza. Nieszczęśliwie dla niego postanowił dokonać kradzieży w odległości kilku domów od miejsca zamieszkania rodziny Degan. Ktoś złapał go na gorącym uczynku i wezwał policję.

W momencie kiedy chłopak odkrył, że grozi mu aresztowanie postanowił uciekać. Udał się do pobliskiego budynku, położył się na ziemi i chciał przeczekać obławę. Niestety, okazało się że na miejscu znajduje się również właściciel lokalu. Spłoszony wybiegł z mieszkania. Wtedy też zauważyli go policjanci, którzy przybyli na miejsce zdarzenia.

Rozpoczął się pościg. William Heirens miał przy sobie broń, którą zamierzał postraszyć policjantów. To go prawdopodobnie zgubiło, ponieważ ścigający go funkcjonariusze widząc pistolet oddali trzy strzały w jego kierunku. Mimo, że żaden z pocisków nie trafił, wystraszony chłopak rzucił pistoletem w kierunku swoich oprawców i postanowił przystąpić do walki wręcz.


Nastąpiła bójka, która zakończyła się dopiero wtedy, gdy policjant upuścił trzy gliniane doniczki na głowę Heirensa ze szczytu schodów, czyniąc go nieprzytomnym.

Wikipedia


Zabójca ze szminką – tortury i przyznanie się do winy

W przyszłości podczas rozmów z dziennikarzami William Heirens wyzna, że był przesłuchiwany bez przerwy przez 6 dni. Miał być bity i pozbawiony dostępu do jedzenia i picia. Pozbawiono go również możliwości skorzystania z usług prawnika. Wtedy każdy mieszkaniec Chicago był niemalże pewny, że policja schwytała Zabójcę ze szminką. Wyrok mógł być jeden.

William Heirens transportowany przez policję (fot. chicagotribune.com)
William Heirens transportowany przez policję (fot. chicagotribune.com)

Chłopak dostał ultimatum – albo się przyzna i zostanie skazany na dożywotnie pozbawienie wolności, albo zaprzeczy i czeka go śmierć na krześle elektrycznym. Dla 17-latka wybór był prosty, musiał przetrwać by w przyszłości udowodnić swoją niewinność.


Tak się złożyło, że dręczyła ich ta niewyjaśniona sprawa. Opinia publiczna naciskała, więc szukali kogoś, kogo będą mogli oskarżyć. Kilka przypadków sprawiło, że padło akurat na mnie. To zbieg okoliczności. Nikt mnie nie wskazał palcem mówiąc: To on! Byłem tylko włamywaczem.

William Heirens w rozmowie z Michael’em Stone’m – 60 lat później


Kilka dni po ogłoszeniu wyroku William Heirens wycofał swoje zeznania i rozpoczął walkę o swoją wolność.

William Heirens w wieku 17 lat (fot. allthatsinteresting.com)
William Heirens w wieku 17 lat (fot. allthatsinteresting.com)

Czarna Dalia – śmierć, która wstrząsnęła światem

Pół roku przed schwytaniem William’a Heirensa doszło do makabrycznego odkrycia. 15 stycznia 1946 roku na skrzyżowaniu Norton Ave i Degan Boulevard znaleziono przecięte na pół ciało. Mimo bardzo brutalnego mordu policja bardzo szybko odkryła tożsamość ofiary. Była to Elisabeth Short, młoda dziewczyna marząca o zostaniu sławną aktorką.

Ofiara została ułożona w specyficzny sposób. Nogi znajdowały się w szerokim rozkroku a jelita, które wydostały się na zewnątrz umiejscowione były pod pośladkami. Dziewczyna miała na ciele wiele ran i siniaków, które świadczyły o zadanych torturach.

Ciało Elisabeth Short (fot. stevehodel.com)
Ciało Elisabeth Short (fot. stevehodel.com)

Jednocześnie żaden z narządów wewnętrznych nie został naruszony. Ciało, wbrew pozorom nie zostało przecięte ręką rzeźnika. Osoba wykonująca ten bestialski zabieg musiała posiadać medyczną znajomość ludzkiego ciała.


Zwłoki były starannie przecięte na pół. Wyciekła z nich cała krew. Można było dostrzec ślady tortur. Ciało wyraźnie nie zostało porzucone, a przemyślnie ułożone w zaplanowanej wcześniej pozycji. Obie połowy leżały w odległości 15 cm od siebie. Ramiona kobiety były uniesione nad głowę i zgięte w łokciach pod kątem prostym. Ciało ułożono dość blisko chodnika, by zostało szybko odnalezione.

Michael Stone, psychiatra z Uniwersytetu Columbia


Glasgow Smile

Najbardziej makabryczny obraz stanowiła twarz zamordowanej. Rozcięcie rozpoczynające się przy jednym uchu, schodzące stopniowo w dół by po drugiej stronie ust wrócić z powrotem na wysokość drugiego ucha. Rana stwarzała iluzję uśmiechu, który nie miał nic wspólnego z radością.

Czarna Dalia - zdjęcie przed porwaniem i zdjęcie pośmiertne (fot. http://thepoliticsforums.com)
Czarna Dalia – zdjęcie przed porwaniem i zdjęcie pośmiertne (fot. http://thepoliticsforums.com)

Sekcja zwłok wykazała, że kobieta przed śmiercią była torturowana. Rany na stopach i nadgarstkach wskazywały na związanie. Prawdopodobnie zabójca umieścił ją na krzyżu w charakterystycznej pozycji przypominającej literę X. Na jej udzie brakowało kawałka skóry, który został znaleziony wewnątrz pochwy, która również była okaleczona (genitalia były pocięte i wypchane kępkami trawy). Po przebadaniu żołądka Elisabeth odkryto, że przed śmiercią musiała być karmiona ludzkimi odchodami. Jak to się stało, że dziewczyna z Bostonu zakończyła życie w tak tragiczny sposób?

Elisabeth Short – kim była młoda dziewczyna z Bostonu?

Elizabeth Short urodziła się 29 lipca 1924 roku w Hyde Park’u (przedmieścia Bostonu) jako jedna z pięciu córek Cleo Short i Phoebe Mae Sawyer.

Ojciec był biznesmenem, który całkiem dobrze radził sobie w budowaniu kariery. Matka zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci. Gdy Betty miała 5 lat jej rodzina przeżyła kryzys. Przez krach na giełdzie Cleo Short stracił praktycznie cały majątek. Nie mogąc pozbierać się po stracie i chcąc uniknąć windykatorów postanowił upozorować własne samobójstwo.

W 1930 roku znaleziono jego samochód na moście przy rzece. Wszyscy jego znajomi i bliscy myśleli, że skoczył. Phoebe Mae Sawyer została sama z pięciorgiem dzieci. Mąż nie wkalkulował rodziny w swój plan. Kobieta zabrała pociechy i przeprowadziła się do małego mieszkania w Medford, gdzie pracowała jako kelnerka.

Kilka lat po śmierci ojca młoda Elisabeth Short odkryła jego mistyfikację i postanowiła go odnaleźć. W wieku 19 lat wyjechała do Kalifornii. Tam miała zamieszkać wraz z odnalezionym rodzicem. Jej plany się zrealizowały, a w 1943 roku we dwoje zdecydowali się przenieść się do Los Angeles. Betty bardzo chciała zostać modelką lub aktorką. Marzyła o zrobieniu wielkiej kariery w Hollywood.

Czarna Dalia, Zabójstwa, które wstrząsnęły światem – Czarna Dalia

Elisabeth Short (fot.www.taringa.net)
Elisabeth Short (fot.www.taringa.net)

Niestety plany zaczęły bardzo szybko się sypać.

Z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach

Jeszcze w tym samym roku między Elisabeth a Cleo wywiązała się kłótnia, która doprowadziła do rozstania. Dziewczyna wyruszyła do Santa Barbara. Niedługo po przyjeździe funkcjonariusze nakryli ją na spożywaniu alkoholu w miejscu publicznym. W Stanach Zjednoczonych Ameryki picie napojów wyskokowych jest dozwolone po ukończeniu 21 lat. Z tego względu Betty została ukarana za za spożywanie alkoholu w miejscu publicznym, będąc jednocześnie osobą niepełnoletnią. Zaraz po zwolnieniu wróciła do swojej mamy w Medford.


Ten wybryk pozwolił śledczym na szybką identyfikację ciała Elisabeth Short. Właśnie wtedy aspirująca modelka trafiła pierwszy raz do kartoteki policyjnej.


Niedługo po powrocie poznała oficera USAF, mjr Gordona Jr. Żołnierz służył w Azji Południowo-Wschodniej. Mimo przeciwności losu i trwającej wojny zakochali się, chłopak nawet poprosił Betty o rękę, na co ona chętnie się zgodziła.

Elisabeth Short z narzeczonym (fot. www.popsugar.co.uk)
Elisabeth Short z mjr Matthew M. Gordon Jr (fot. www.popsugar.co.uk)

Do niczego jednak nie doszło, ponieważ jej narzeczony zginął w wypadku lotniczym w 1945 roku. Od tamtej pory zaczęły narastać legendy i mity na temat życia Elisabeth Short. Wiadomo tyle, że nie wyszło jej zostanie modelką i aktorką i często była widziana w różnych miejscach, z różnymi osobami. Media przypięły jej łatkę luksusowej prostytutki.

Młody mężczyzna o imieniu Robert opowiadał później, że 8 stycznia 1946 roku wybrał się z Betty na kolację, a następnie zaprosił ją do hotelu. Jego zdaniem do niczego jednak nie doszło, a dziewczyna zasnęła w ubraniu. Dzień później się pożegnali. Ten sam dzień był tym, w którym ostatni raz widzianą Elisabeth Short żywą. 15 stycznia 1946 roku znaleziono jej ciało.

Czarna Dalia – dziennikarskie hieny


Jeśli morderstwo nigdy nie zostało wyjaśnione, to tylko z powodu dziennikarzy.

Gerry Ramlow – Los Angeles Daily News


Sprawa stała się bardzo medialna już od momentu, kiedy odnaleziono zwłoki młodej dziewczyny. Zanim policja dotarła na miejsce zbrodni, dziennikarze zdążyli zadeptać większość śladów. Cały świat przez kilka dni żył śmiercią Elisabeth Short. Ludzie bardzo szybko znaleźli dla niej przydomek. Okazało się, że denatka bardzo często chodziła w czarnych, obcisłych garsonkach. W tym czasie, w telewizji nadawano serial kryminalny o nazwie The Blue Dahlia. Z tego powodu postanowiono połączyć kolor czarny z kryminalnym akcentem sprawy. Tak powstała nazwa, którą do dziś opisuje się tą sprawę –  The Black Dahlia (Czarna Dalia).

Czarna Dalia - wycinki z gazet

Czarna Dalia - wycinki z prasy
Czarna Dalia – wycinki z prasy

23 stycznia 1946 roku w redakcji Los Angeles Examiner zadzwonił telefon. Rozmówca wyraził swoje zaniepokojenie z powodu coraz mniejszej ilości informacji dotyczących Czarnej Dalii. Zaproponował wydawcy kilka rzeczy należących do ofiary. Jak się okazało później, nie był to niesmaczny żart, a prawdziwa wiadomość od zabójcy. Następnego dnia do LAE dotarły min. świadectwo urodzenia Elisabeth Short, kilka wizytówek, fotografii, a także notatnik z adresami. Do redakcji dotarło również kilka listów nawiązujących do nagłośnienia sprawy. Autor zawsze podpisywał się jako Black Dhalia Avenger (z ang. Mściciel Czarnej Dalii).

Black Dhalia Avenger - listy od zabójcy
Black Dhalia Avenger – listy od zabójcy

25 stycznia 1946 roku w śmietniku, niedaleko miejsca zbrodni znaleziono but i torebkę należącą do Betty. Ten fakt również spotęgował medialną falę, która kolejny razy poruszyła całym światem. Ponad 60 osób przyznało się do zabójstwa jedynie w celu zyskania rozgłosu. Oliwy do ognia dolewały dziennikarskie plotki, w których oskarżano członków najbliższej rodziny, jak również wielu przyjaciół Elisabeth Short o dokonanie tego makabrycznego zabójstwa. Sama Czarna Dalia została ochrzczona mianem prostytutki, tak samo jak wiele jej koleżanek, u których nocowała.

Tłum nad ciałem Elisabet Short
Funkcjonariusze nad ciałem Elisabet Short

Czarna Dalia – śledztwo właściwe

Śledztwo w sprawie Elisabeth Short było największym przedsięwzięciem od czasu zabójstwa Marion Parker z 1927 roku. Do sprawy wciągnięto wszystkie najważniejsze organizacje rządowe, w tym także FBI. Przeczesano ogromny obszar i przesłuchano tysiące osób, z których 200 uznano za podejrzane. Niestety, nie osiągnięto żadnych znaczących rezultatów. 29 listopada 1949 roku każdy z potencjalnych zabójców był już uniewinniony, a samo śledztwo umorzono.  Przez wzgląd na agresję dziennikarską, zaniedbania z początkowego okresu badania zabójstwa, jak również upływ czasu doprowadziły funkcjonariuszy do stwierdzenia, że sprawa Czarnej Dalii nigdy nie zostanie rozwiązana.

Czarna Dalia - wycinki z prasy
Czarna Dalia – wycinki z prasy (stevehodel.com)

Wiele osób zajmujących się zagadnieniami kryminalistycznymi wiązało zabójstwo Czarnej Dalii z tzw. Rzeźnikiem z Cleveland. Temu osobnikowi przypisuje się 12 bardzo brutalnych morderstw związanych właśnie z rozczłonkowywaniem ciał. Jest to jednak wątpliwe powiązanie. Elisabeth Short padła ofiarą zabójcy o cechach charakteryzujących chirurga, nie rzeźnika.


Przepołowienia ciała dokonano w sposób perfekcyjny. Można to zrobić tylko w jeden sposób. Między drugim a trzecim kręgiem lędźwiowym.

Steve Hodel – policjant z wydziału kryminalnego Los Angeles


Drugi trop wskazywał na William’a Heirensa, znanego jako Zabójca ze szminką. Morderstwa, o które oskarżono tego 17-letniego chłopaka były bardzo podobne do tego, w jaki sposób pozbawiono życia Elisabeth Short. Chodzi przede wszystkim o dokładne wymycie ciała denatki (tak samo jak w przypadku Josephine Ross i Frances Brown), jak również o profesjonalne rozczłonkowanie zwłok, jak to miało miejsce w przypadku małej Suzanne Degan. Dziecko również było rozcięte pomiędzy drugim a trzecim kręgiem, bez uszkadzania narządów wewnętrznych i kości. Ten trop wydaje się bardziej prawdopodobny. Nie zgadza się jednak profil zabójcy. Młody chłopak nie mógł mieć takich zdolności, które zostały wykorzystane przy wspomnianych zabójstwach.

Podejrzanymi byli inni ludzie, którzy znali Elisabeth Short i spotykali się z nią w ciągu kilku ostatnich miesięcy przed znalezieniem jej ciała. Każdy z nich został jednak negatywnie zweryfikowany przez policję.

Czarna Dalia – prawda, która przyszła za późno

W 1991 roku Steve Hodel, policjant z Los Angeles dowiedział się o śmierci swojego ojca, George’a. Miał przyjechać do jego rodzinnego domu i zgodnie z wolą zmarłego zniszczyć jego pamiątki. W trakcie porządków natknął się na album rodzinny i z sentymentu zaczął go przeglądać. Przy przerzucaniu kolejnej strony nagle się zatrzymał. Jego oczom ukazały się dwie fotografie Elisabeth Short.

Elisabeth Short - zdjęcia z prywatnego albumu George'a Hodela
Elisabeth Short – zdjęcia z prywatnego albumu George’a Hodela (screenshot Stanowo/YouTube)

Okoliczności w jakich zostały wykonane świadczyły o bardzo bliskich stosunkach pomiędzy kobietą zamordowaną przed laty a George’m Hodelem, lekarzem gwiazd Hollywood.


Tata był chirurgiem, ale nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby go podejrzewać.

Steve Hodel – policjant z wydziału kryminalnego Los Angeles


Steve Hodel postanowił powrócić do sprawy i powiązać wszystkie fakty. Niestety, podczas przeszukiwania policyjnych akt spostrzegł, że większość z nich, jak również same dowody rzeczowe po prostu zniknęły. Na szczęście udało mu się znaleźć dokumenty, z których wynikało że George Hodel był głównym podejrzanym w sprawie o zabójstwo Czarnej Dalii. W jego domu założono podsłuch. W audioreskypcji, którą po latach udostępniono można wyczytać jak chirurg przyznaje się do popełnienia licznych przestępstw, w tym pośrednio do zamordowania Elisabeth Short.


Przyjmijmy, że zabiłem Czarną Dalię. Nie mogą tego teraz udowodnić. Nie mogą nawet porozmawiać z moją sekretarką, ponieważ ona też nie żyje. (…) Może ją też zabiłem?

George Hodel


Czy to możliwe, że lekarz Hollywood’u George Hodel zamordował młodą Betty? Kim był mężczyzna, który mógł dopuścił się tak strasznej zbrodni?

Georg Hodel i jego ofiara (fot. kikoshouse.blogspot.com)
George Hodel i jego ofiara (fot. kikoshouse.blogspot.com)

Człowiek mądrzejszy od Einstein’a

George Hodel urodził się 10 października 1907 roku w Los Angeles. Od młodych lat przejawiał oznaki geniuszu, szczególnie muzycznego. W teście IQ zdobył 186 punktów, czym pobił rekord Alberta Einsteina (185 pkt).  Ostatecznie zdecydował się na karierę medyczną. Stał się chirurgiem i ekspertem od chorób wenerycznych wszelkich ówczesnych gwiazd Hollywood. Przez swój talent i specyficzny rodzaj pracy szybko zaczął obracać się we wpływowym towarzystwie. Poznając wstydliwe sekrety sławnych i bogatych stał się człowiekiem praktycznie nietykalnym. Co wyjaśnia dlaczego policja mając na niego niezbite dowody pozwoliła, by pozostał na wolności.

Jedną z fascynacji George’a Hodela był surrealizm.


W malarstwie założeniem surrealizmu było „wyrażanie wizualne percepcji wewnętrznej”. Artyści starali się wykreować obrazy burzące logiczny porządek rzeczywistości. Często były to wizje groteskowe, z pogranicza jawy, snu, fantazji, halucynacji, a odsunięte od racjonalizmu.

Wikipedia


Man Ray, przyjaciel chirurga był właśnie tego typu artystą. Jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest tzw. Minotaur.

Man Ray - Minotaur
Man Ray – Minotaur

Obraz przedstawia kobiece ciało pozbawione głowy z wyciągniętymi, zgiętymi rękoma.


Kiedy obejrzałem zdjęcia z miejsca zbrodni uderzyła mnie niezwykła pozycja ciała. Co sprawca chciał przez to powiedzieć?

Steve Hodel – policjant z wydziału kryminalnego Los Angeles


Ta makabryczna wizja niebezpiecznie bardzo przypominała pozycję w jakiej ułożono martwą Elisabeth Short.

Ciało Elisabeth Short (stevehodel.com)
Ciało Elisabeth Short (stevehodel.com)

George Hodel – sprawiedliwość, która przyszła za późno

Bardzo wiele wskazywało, że prawdziwym zabójcą Elisabeth Short był George Hodel. Niestety jego śmierć, zniknięcie większości dowodów i akt sprawy, jak również prawo Stanów Zjednoczonych Ameryki nie mogło doprowadzić do uznania go za winnego nawet po kilkudziesięciu latach od morderstwa.


Gdyby Twój ojciec żył, domagałbym się kary śmierci

Prokurator z Los Angeles w rozmowie ze Stevem Hodelem


W 2014 roku Steve Hodel postanowił udać się do domu, w którym niegdyś zamieszkiwał jego ojciec. Wziął ze sobą psa tropiącego. W trakcie przeszukiwania ogrodu odnalazł zakopane ludzkie szczątki. Okazało się, że ofiar mogło być o wiele więcej. Niestety, opinia publiczna niczego na razie się nie dowie, ponieważ nowa właścicielka – Laura Prepon, amerykańska aktorka nie wyraziła zgody na prowadzenie badań. Powodem była obawa, że przez rozkopanie gruntu budynek straci na wartości

Czarna Dalia – ciekawostki

W sprawie przewija się kilka interesujących okoliczności, na które warto zwrócić uwagę.


Ciało Elisabeth Short znaleziono na skrzyżowaniu Norton Ave i Degan Boulevard. Nazwisko Degan nosiła dziewczynka zamordowana przez Zabójcę ze szminką. Być może ciało miało znaleźć się w tym miejscu, żeby zwrócić uwagę na to, że autorem obydwóch morderstw jest ta sama osoba.


W przypadku dziecka ciało zostało rozczłonkowane, w przypadku Elisabeth Short zwłoki przecięto na pół. W obu przypadkach ofiary były całkowicie pozbawione krwi i miały rozcięte ciało pomiędzy drugim, a trzecim kręgiem lędźwiowym bez uszkadzania jakichkolwiek organów i kości.


William Heirens od razu po skazaniu wycofał swoje zeznania twierdząc, że jest niewinny. Mimo odkrycia, że prawdopodobnym zabójcą mógł być George Hodel, mężczyzna nigdy już nie odzyskał wolności. Umarł w więzieniu w 2012 roku.


Amerykańskie prawo nie pozwala na skazanie człowieka po śmierci. William Heirens nie odzyskał wolności. Powody mogły być prozaiczne, takie jak strach państwa przed linczem ze strony opinii publicznej lub odszkodowanie idące w miliony dolarów. Mogło być również tak, że służby bały się zwolnić człowieka, w oparciu o akta i dowody sprzed wielu lat. Mogło wszak być również tak, że William Heirens był zabójcą, chociażby pierwszej i drugiej z opisywanych ofiar, co jest jednak wątpliwe.

Kryminalistyka okiem prawnika – zabójstwo w KK

Gdyby George Hodel żył w czasach współczesnych na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, a wszystkie przypadki dałoby radę przypisać do jego osoby, byłby oskarżony i skazany za poczwórne zabójstwo.


Kto zabija człowieka (…) w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie  podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.

art. 148 § 2 ust. 3 – ustawa Kodeks karny


Każdy jego czyn wynikał z motywacji zasługującej na szczególne potępienie. Inaczej nie można nazwać chęci całkowitej dominacji nad drugim człowiekiem i wykorzystanie jego ciała jako płótna do stworzenia surrealistycznej sztuki.

Kryminalistyka okiem prawnika – przetrzymywanie osoby w KK

Powyżej opisane czyny już skazywały George’a Hodela na dożywotnią odsiadkę, warto jednak również wspomnieć, co grozi za każde inne przestępstwo, którego się dopuścił. Przed dokonaniem zabójstwa Suzanne Degan i Elisabeth Short (być może także przed zabójstwem Josephine Ross i Frances Brown) George Hodel dopuścił się przestępstwa porwania i przetrzymywania osoby wbrew jej woli.


Kto pozbawia człowieka wolności, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

art. 189 § 1 – ustawa Kodeks karny

Jeżeli pozbawienie wolności, o którym mowa w § 2, dotyczy osoby nieporadnej ze względu na jej wiek, stan psychiczny lub fizyczny, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

art. 189 § 2a – ustawa Kodeks karny

Jeżeli pozbawienie wolności, o którym mowa w § 1–2a, łączyło się ze szczególnym udręczeniem, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

art. 189 § 3 – ustawa Kodeks karny


Przez wzgląd na to, że dwie z czterech ofiar na pewno przetrzymywano w związku ze szczególnym udręczeniem George Hodel otrzymałby stosownie surowszą karę.

Kryminalistyka okiem prawnika – bezczeszczenie zwłok w KK

Warto również zauważyć, że w powyższych przypadkach doszło do znieważenia zwłok ludzkich. Nie można inaczej nazwać rozczłonkowywania ciała martwej osoby.


Kto znieważa zwłoki, prochy ludzkie lub miejsce spoczynku zmarłego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

art. 262 § 1 – ustawa Kodeks karny


Do napisania powyższego tekstu zainspirował nas dokument Discovery o Czarnej Dalii.

Źródłem pomocniczym okazał się kanał Stanowo, na którym również można znaleźć film zawierający wiele informacji na temat Elisabeth Short.

Szukasz pracy w branży prawniczej?
Sprawdź na Law.Career