Fundacja rodzinna: budowanie dziedzictwa na przyszłość – zgłęb temat w naszych artykułach!

Przejdź do artykułu

Kiedy możliwe jest doręczenie pisma przez komornika?

Spis treści
rozwiń spis treści

Wprowadzone nowelizacją Kodeksu postępowania cywilnego z 2019 r. tzw. doręczenie komornicze uzasadnia się potrzebą zapobiegania prowadzonej przez strony obstrukcji działalności organów wymiaru sprawiedliwości. Z założenia skuteczne doręczenie pierwszego pisma w sprawie powoduje uznanie za doręczone wszystkich kolejnych pism sądowych. Łącznie z tymi, które wywołują potrzebę obrony swych praw przez stronę. Kiedy możliwe jest doręczenie pisma przez komornika?

Doręczenie za pośrednictwem komornika

Zgodnie z art. 139(1) § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 z późn. zm., dalej również jako „k.p.c.”) jeżeli pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia zgodnie z art. 139 § 1 zdanie drugie k.p.c. („W przypadku bezskutecznego upływu tego terminu, czynność zawiadomienia należy powtórzyć” – tzw. podwójne awizo) nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a w sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających i nie ma zastosowania art. 139 § 2-3(1) k.p.c. lub inny przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika.

Kiedy doręczenie takie jest możliwe?

Doręczenie na podstawie art. 139(1) k.p.c. dotyczy pism wszczynających postępowanie rozpoznawcze (pierwszego pisma w sprawie), tj. odpisu pozwu, wniosku o wszczęcie postępowania nieprocesowego wraz z załącznikami oraz z zawiadomieniem o rozprawie, skargi o wznowienie postępowania oraz skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Co istotne, przepis nie ma zastosowania do doręczeń dokonywanych za pośrednictwem komornika w postępowaniu egzekucyjnym.

Doręczenie komornicze następuje w razie bezskuteczności doręczenia pozwanemu pisma bezpośrednio lub per aviso oraz wtedy, gdy nie mają zastosowania inne przepisy szczególne przewidujące skutek doręczenia. Przewodniczący zobowiązuje wówczas powoda do doręczenia pisma za pośrednictwem komornika, który ma ustalić adres pozwanego i dokonać doręczenia. Na powoda – zamiast na sąd (przewodniczącego) – został nałożony ciężar zwrócenia się do komornika o doręczenie. Także koszty doręczenia komorniczego obciążają powoda. Podlegają one jednak późniejszemu rozliczeniu w ramach rozliczenia kosztów procesu.

Czy komornik może odmówić?

Komornik nie może odmówić wykonania doręczenia, jeżeli jest właściwy do jego podjęcia i zostało ono zlecone przez sąd, prokuratora albo osobę zobowiązaną przez sąd do złożenia wniosku (art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 121 z późn. zm., dalej jako „u.k.s.”). Komornik właściwy to ten, w którego rewirze znajduje się miejsce doręczenia. Na zlecenie sądu albo wniosek powoda zobowiązanego przez sąd na podstawie art. 139(1) § 1 k.p.c. komornik osobiście doręcza bezpośrednio adresatowi zawiadomienia sądowe, pisma procesowe oraz inne dokumenty sądowe za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty albo stwierdza, że adresat pod podanym adresem nie zamieszkuje, oraz podejmuje czynności zmierzające do ustalenia aktualnego adresu zamieszkania adresata 

Termin na doręczenie

Zgodnie z art. 3a u.k.s. doręczenia komornik dokonuje w terminie 14 dni od dnia otrzymania zlecenia. Jeżeli adresata nie zastano przy próbie doręczenia, komornik ustala, czy adresat zamieszkuje pod wskazanym adresem. Treść dokonanych ustaleń komornik wciąga do protokołu. Jeżeli próba doręczenia okaże się bezskuteczna, a zgodnie z ustaleniami komornika adresat zamieszkuje pod podanym adresem, w oddawczej skrzynce pocztowej adresata umieszcza się zawiadomienie o podjętej próbie doręczenia wraz z informacją o możliwości odbioru pisma w kancelarii komornika oraz pouczeniem, że należy je odebrać w terminie 14 dni od dnia umieszczenia zawiadomienia.

Jeżeli pod wskazanym adresem zastano dorosłego domownika adresata, o możliwości odbioru pisma poucza się dodatkowo tego domownika. W przypadku bezskutecznego upływu terminu do odbioru pisma uważa się je za doręczone w ostatnim dniu tego terminu. Komornik zwraca je natomiast podmiotowi zlecającemu doręczenie. Musi on również poinformować dany podmiot o dokonanych ustaleniach oraz o dacie doręczenia.

Bezskuteczne próby

Jeżeli próba doręczenia okaże się bezskuteczna, a zgodnie z ustaleniami komornika adresat nie zamieszkuje pod wskazanym adresem, komornik zwraca pismo podmiotowi zlecającemu doręczenie, informując go o dokonanych ustaleniach. To samo dotyczy przypadku, gdy komornikowi mimo podjęcia wymaganych czynności nie udało się ustalić, czy adresat zamieszkuje pod wskazanym adresem. Komornik udziela podmiotowi zlecającemu informacji o dokonanych ustaleniach przez nadesłanie kopii protokołu.

Jeżeli pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia, nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego – przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika. Powód w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia mu zobowiązania ma dołączyć do akt potwierdzenie doręczenia pisma. Może również zwrócić pismo i wskazać aktualny adres pozwanego lub dowód, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Konsekwencją bezskutecznego upływu terminu jest zawieszenie postępowania wobec niemożności nadania sprawie biegu. Jeżeli wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania nie zostanie zgłoszony w ciągu 3 miesięcy od daty postanowienia o zawieszeniu postępowania – postępowanie umarza się.

Szukasz pracy w branży prawniczej?
Sprawdź na Law.Career