Zgodnie z projektem przygotowanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości prokuratury regionalne mają badać zasadność skargi nadzwyczajnej. Ostateczna decyzja ma zapadać na szczeblu Prokuratury Krajowej.
Skargę Nadzwyczajną do Sądu Najwyższego może wnieść między innymi Prokurator Generalny, Rzecznik Praw Dziecka, Rzecznik Praw Obywatelskich czy też Rzecznik Praw Pacjenta. Przesłanki do wniesienia takiej skargi, zgodnie z projektem, ma badać prokuratura regionalna.
Projekt zakłada, że to prokurator regionalny będzie występował do prezesa właściwego sądu apelacyjnego o niezwłoczne nadesłanie akt sprawy, których ma dotyczyć skarga nadzwyczajna. Może ponadto wystąpić do tegoż prezesa o opinię w tym zakresie.
W celu zbadania przesłanek do wniesienia skargi, będzie się mógł ponadto zwrócić do szefów podległych mu prokuratur okręgowych i rejonowych. Projekt ma tu na myśli te prokuratury, które brały udział w badanych postępowaniach sądowych. Prokuratorzy mieliby mieć możliwość przedstawienia swojego stanowiska w tych sprawach.
Po dokonaniu powyższych czynności prokurator regionalny miałby przesyłać akta sprawy, projekt skargi nadzwyczajnej oraz zebrane stanowiska do Prokuratury Krajowej. Wyjątkiem ma być stwierdzenie „oczywistego braku podstaw do wniesienia skargi nadzwyczajnej”.
Prokurator Prokuratury Krajowej zawiadamiałby osobę wnioskującą o skargę nadzwyczajną o decyzji. W zawiadomieniu ma podać – jak wynika z projektu rozporządzenia - przyczynę i podstawę prawną; ale nie wymagane jest jej uzasadnienie.
W projekcie wymieniono również przypadki, w których wniosek o skargę nadzwyczajną nie będzie rozpatrywany. Jest to m. in, brak danych osoby składającej taki wniosek jak też sytuacja, gdy zaginą lub zostaną zniszczone akta sprawy.
Jeśli wniosek zostanie przesłany do prokuratury drogą elektroniczną i nie zostanie opatrzony podpisem elektronicznym lub podpisem potwierdzonym profilem zaufanym, również nie będzie on rozpatrywany. Nie będą też rozpatrywane pisma zawierające „treści znieważające lub słowa powszechnie uznawane za obelżywe”.
Z kolei jeśli we wniosku nie będzie wskazania prawomocnego orzeczenia sądu lub okoliczności mogących stanowić podstawę zarzutów skargi nadzwyczajnej, autor pisma będzie mieć siedem dni na usunięcie braków.
Skarga nadzwyczajna to środek zaskarżenia przysługujący od spraw zakończonych prawomocnym wyrokiem przed sądami powszechnymi lub wojskowym.
Przysługuje, gdy:
Nie jest natomiast dopuszczalna w następujących sytuacjach:
Skargę nadzwyczajną można wnieść w terminie 5 lat od dnia uprawomocnienia się zaskarżonego orzeczenia. Jeśli natomiast od orzeczenia wniesiono kasację albo skargę kasacyjną, skarga nadzwyczajna będzie przysługiwała w terminie roku od ich rozpoznania.