Instytucja potrącenia regulowana jest przepisami Kodeksu cywilnego w art. 498 – 505. Potrącenie zwane również kompensatą należy do kategorii zdarzeń powodujących wygaśnięcie zobowiązania.
Polega ona na umorzeniu wierzytelności - części lub całości, bez konieczności dokonywania zapłaty (gotówkowej lub bezgotówkowej). Istotą potrącenia jest to, iż wartość jednej wierzytelności zalicza się na poczet drugiej, natomiast żaden z wierzycieli nie otrzymuje efektywnie swojego świadczenia, ale w miejsce tego zostaje zwolniony ze swojego zobowiązania do wartości wierzytelności niższej.
Potrącenia można dokonać, jeśli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.
Wierzytelność jest wymagalna, gdy wierzyciel może żądać zaspokojenia swojego roszczenia, a dłużnik jest zobowiązany je spełnić; z reguły wymagalność powstaje z momentem nadejścia terminu spełnienia świadczenia. Jeżeli termin spełnienia świadczenia nie został oznaczony, to zgodnie z art. 455 k.c. powinno być ono spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania zobowiązania.
Samo istnienie wzajemnych wierzytelności nie oznacza, że dochodzi automatycznie do potrącenia; musi być złożone przez którąś ze stron oświadczenie o potrąceniu. Oświadczenie o potrąceniu jest jednostronnym oświadczeniem woli złożonym drugiej stronie, które dla jego skuteczności nie wymaga zgody drugiej strony. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe. Tym samym skutek umorzenia wierzytelności następuje nie z dniem złożenia oświadczenia, ale z dniem kiedy potrącenie stało się możliwe (tj. co do zasady gdy obie wierzytelności stały się wymagalne), co ma znaczenie dla naliczania ewentualnych odsetek za opóźnienie.
W przypadku potrącenia oba podmioty są wzajemnie względem siebie zarówno wierzycielem jak i dłużnikiem.
Przepisy kodeksu cywilnego nie zawierają szczególnych wymagań co do formy oświadczenia woli o potrąceniu. W związku z tym, oświadczenie może zostać złożone w każdy sposób, który w dostatecznym stopniu ujawnia jego treść i wolę dokonania potrącenia, a więc także ustnie. Sąd Najwyższy również stoi na stanowisku, iż oświadczenie o potrąceniu nie wymaga zachowania szczególnej formy, natomiast powinno być złożone w sposób, który w dostatecznym stopniu ujawnia jego treść - wyrok z dnia 4 lutego 2004 r., I CK 181/03, wyrok SN z dnia 20 października 2004 r., I CK 204/04, wyrok z dnia 14 lutego 2013 r., II CSK 292/12. Jednakże dla celów dowodowych zaleca się, aby oświadczenia o potrąceniu składane były w formie pisemnej.
NIE mogą być umorzone przez potrącenie (art. 505 k.c.):
Powołane powyżej przepisy kodeksu cywilnego i powyższy opis dotyczy tzw. potrącenia ustawowego (czyli w drodze jednostronnego oświadczenia). Należy wskazać, iż na zasadzie swobody umów istnieje także możliwość tzw. potrącenia umownego, czyli na podstawie umowy stron – przesłanki, zasady potrącenia reguluje wówczas umowa stron i z reguły modyfikuje ona przesłanki potrącenia ustawowego.
Potrzebujesz wzoru oświadczenia o potrąceniu? Możesz zupełnie bezpłatnie i bez pomocy prawnika stworzyć go w naszym Generatorze Umów.