Powództwo z tytułu dziedziczenia wytacza się wyłącznie przed sąd ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy, a jeżeli jego miejsca zamieszkania w Polsce nie da się ustalić, przed sąd miejsca, w którym znajduje się majątek spadkowy lub jego część.
Uznania spadkobiercy za niegodnego może żądać każdy, kto ma w tym interes. Z żądaniem takim może wystąpić w ciągu roku od dnia, w którym dowiedział się o przyczynie niegodności, nie później jednak niż przed upływem lat trzech od otwarcia spadku.
Przesłanki uznania za niegodnego dziedziczenia zostały wskazane przez ustawodawcę w art. 928 KC, a należą do nich sytuacje, w których spadkobierca:
Warto zapamiętać, że spadkobierca uznany za niegodnego dziedziczenia traktowany jest tak, jakby nie dożył otwarcia spadku, czyli zmarł przed spadkodawcą.
Komparycja
W pozwie należy wskazać Sąd, do którego kierowane jest pismo. Należy wskazać rodzaj pisma- w tej sytuacji pozew o uznanie za niegodnego dziedziczenia. Dodatkowo wskazujemy wszystkie strony postępowania z imienia, nazwiska, adres zamieszkania, przy oznaczeniu Powoda wskazujemy również jego numer PESEL lub NIP.
Pozwany jest stroną względem której wnosimy o orzeczenie niegodności dziedziczenia.
Petitum pozwu
W tej części umieszczamy treść oświadczeń związanych ze złożeniem wniosku oraz inne wnioski np. dowodowe (Dowodem mogą być dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych, oględziny, przesłuchanie stron oraz inne środki dowodowe np. grupowe badanie krwi, dowód z filmu, telewizji, fotokopii, fotografii, planów, rysunków, płyt taśm dźwiękowych.).
Uzasadnienie
W uzasadnieniu wskazujemy podstawy prawne oraz faktyczne pozwu wraz z przytoczeniem dowodów na poparcie swoich twierdzeń.
Na końcu każdego pisma procesowego należy je podpisać oraz wymienić wszystkie załączniki.