Podatek od czynności cywilnoprawnych (podatek PCC) uregulowany został w ustawie z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (ustawa PCC). Jak sama nazwa wskazuje, podatek ten dotyczy czynności cywilnoprawnych, a zatem co do zasady takich transakcji dokonywanych w życiu codziennym jak np. umowa sprzedaży, umowa pożyczki (dokładny spis czynności wskazany jest w art. 1 ustawy PCC).
Podatek PCC nie dotyczy natomiast transakcji opodatkowanych podatkiem VAT lub też przypadku, gdy jeden z podmiotów transakcji jest zwolniony z tego podatku (tzn. jeżeli np. z tytułu sprzedaży samochodu jedna ze stron umowy opodatkowana jest podatkiem VAT, to od tej transakcji nie ma obowiązku odprowadzania podatku PCC).
Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (np. zawarcie umowy).
Podatnikiem podatku PCC jest beneficjent czynności (transakcji) tzn. w przypadku sprzedaży nieruchomości lub samochodu będzie to kupujący, a w przypadku umowy pożyczki będzie to pożyczkobiorca.
Pamiętać należy, że w przypadku transakcji nabycia nieruchomości podatek od czynności cywilnoprawnych odprowadzany jest przez notariusza, który jest płatnikiem tego podatku. Oznacza to, że podatnik nie musi się martwić kwestią podatku. To notariusz – jako płatnik – zobowiązany jest obliczyć i odprowadzić podatek PCC we właściwej wysokości do urzędu skarbowego.
Podatek od czynności cywilnoprawnych płaci się w kasie organu podatkowego lub na jego rachunek bankowy w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (czyli 14 dni od zawarcia umowy). Deklaracja PCC-3 składana jest do właściwego urzędu skarbowego również w terminie 14 dni. Formularz PCC-3 można złożyć do właściwego urzędu skarbowego osobiście lub za pośrednictwem poczty. Istnieje również możliwość elektronicznego złożenia deklaracji za potwierdzeniem danymi autoryzującymi.
Rodzaj umowy | Kto płaci | Wyjaśnienia |
Sprzedaż | Ten, kto kupuje. | |
Zamiana | Ten, kto zamienia. | Wystarczy, że w Polsce jest jeden z zamienianych przedmiotów. |
Darowizna – w części, która dotyczy przejęcia przez osobę, która jest obdarowana, długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy. | Ten, kto jest obdarowany. | Na przykład dostajesz w darowiźnie samochód i kredyt na ten samochód. |
Dział spadku – w części, która dotyczy spłat lub dopłat. | Ten, kto w wyniku umowy dostaje rzeczy lub prawa majątkowe ponad swój udział w spadku. | Taką umowę możesz podpisać z pozostałymi spadkobiercami. Decydujecie w niej, jak podzielić spadek. Na przykład dostajesz z bratem w spadku samochód (po 50%). Podpisujecie umowę o dział spadku, w której zapisujecie, że to ty przejmujesz samochód i spłacasz brata. Wtedy nabywasz połowę samochodu ponad swój udział w spadku i jesteś jego jedynym właścicielem (twój udział to 50%, w wyniku działu spadku nabywasz drugie 50%, czyli teraz masz 100%). Wtedy to ty płacisz podatek od czynności cywilnoprawnych. |
Zniesienie współwłasności – w części, która dotyczy spłat lub dopłat. | Ten, kto staje się jedynym właścicielem rzeczy lub prawa majątkowego albo kogo udział w ich współwłasności wzrośnie. | Taką umowę możesz podpisać, jeśli masz z kimś współwłasność i chcesz to zmienić. Na przykład ty i twój znajomy jesteście współwłaścicielami motorówki. Ty chcesz przekazać swoją część znajomemu. Ustalasz z nim, ile pieniędzy ma ci przekazać za twoją część. Znajomy daje ci pieniądze (spłaca cię) i to on staje się jedynym właścicielem motorówki. Wtedy to znajomy płaci podatek od czynności cywilnoprawnych. Inny przykład: ty, siostra i brat jesteście współwłaścicielami samochodu. Każde z was jest właścicielem ⅓. Chcesz przekazać swoją część siostrze. Ustalasz z siostrą, ile pieniędzy ma ci przekazać za twoją część. Siostra daje ci pieniądze (spłaca cię) i staje się współwłaścicielem samochodu razem z bratem (udział siostry ⅔, a brata ⅓). Wtedy to siostra płaci podatek od czynności cywilnoprawnych. |
Pożyczka pieniędzy | Ten, kto bierze pożyczkę, czyli pożyczkobiorca | |
Depozyt nieprawidłowy | Ten, kto przechowuje depozyt, czyli przechowawca. | Na przykład podpisujesz umowę, że będziesz przechowywać pieniądze swojego kolegi i w tym czasie możesz z nich korzystać. Kiedy umowa się skończy — musisz oddać tyle, ile powierzył ci kolega. |
Ustanowienie ograniczonych praw rzeczowych w postaci odpłatnej służebności i odpłatnego użytkowania (w tym nieprawidłowego) | Ten, na rzecz kogo jest ustanawiana służebność lub użytkowanie. | Na przykład ustanawiasz na rzecz swojej matki odpłatną służebność mieszkania w twoim domu. Czyli podatek płaci wtedy matka. |
Ustanowienie hipoteki | Ten, kto ustanawia hipotekę. | |
Umowa spółki cywilnej | Wspólnicy spółki | |
Umowa spółki innej niż spółka cywilna | Spółka | Na przykład udzielenie pożyczki przez wspólnika spółki jawnej tej spółce. |
Wszystkie osoby, które zawierają umowę, odpowiadają za to, żeby zapłacić podatek przy:
W przypadku innych umów za podatek odpowiada jedynie nabywca. Jeśli nabywcą jest kilka osób, to wszystkie te osoby (na przykład mąż i żona, którzy kupują razem samochód). Podobnie, gdy kilka osób ustanawia hipotekę.
W takiej sytuacji są 3 możliwości zapłaty podatku:
Części nie muszą być równe, ale ich suma ma dać całą kwotę podatku. Na przykład umowę spółki zawarło 5 osób: 2 płacą podatek po połowie, a pozostałe nie płacą.
Jeśli podatek nie zostanie zapłacony przez te osoby w terminie i w całości – urząd skarbowy może sam zdecydować, kto i ile zapłaci.
Stawka podatku PCC od zakupu nieruchomości wynosi 2% wartości rynkowej nieruchomości. Podatnikiem podatku jest kupujący. Umowa sprzedaży nieruchomości zawierana jest formie aktu notarialnego, dlatego płatnikiem podatku jest notariusz, który pobiera podatek razem z taksą notarialną.
Podatkowi PCC podlegają co do zasady transakcje sprzedaży nieruchomości na rynku wtórnym. Pamiętać jednak należy, że podatkowi PCC może również podlegać sprzedaż nieruchomości pomiędzy przedsiębiorcami (w przypadku sprzedaży ze stawką VAT zwolnioną zgodnie z art. 43 ustawy o VAT). Zwolnienie z VAT oznacza bowiem obowiązek uregulowania podatku PCC od transakcji sprzedaży nieruchomości.
Podatku PCC nie musimy płacić, jeżeli kupujemy samochód w salonie lub komisie (czyli od podmiotu, który z tytułu tej transakcji rozlicza podatek VAT).
Dokonując jednak zakupu samochodu pomiędzy osobami prywatnymi, należy rozliczyć podatek PCC. Obowiązek podatkowy ciąży na kupującym. Stawka podatku to 2% wartości rynkowej samochodu.
Podatku PCC nie trzeba płacić od zakupu samochodu za granicą. Podatkowi PCC podlegają bowiem tylko czynności, których przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski.
Stawka podatku od umowy pożyczki wynosi 0,5% kwoty pożyczki. Obowiązek podatkowy ciąży na pożyczkobiorcy. Podatek PCC nie dotyczy umów pożyczki zawieranych z bankami czy też instytucjami finansowymi, które na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38) są zwolnione z podatku VAT (a co za tym idzie, taka umowa pożyczki nie podlega podatkowi PCC).
Pamiętać należy, że umowa pożyczki udzielana członkom najbliższej rodziny korzysta ze zwolnienia podatkowego pod warunkiem złożenia zawiadomienia do właściwego urzędu skarbowego w terminie 14 dni od zawarcia umowy i udokumentowania udzielenia pożyczki przelewem lub wpłatą na rachunek bankowy. Wolna od podatku PCC jest również pożyczka udzielana przez wspólnika spółki dla spółki (w takiej sytuacji nie trzeba nawet składać żadnej deklaracji do urzędu skarbowego).
Nie płacisz podatku i nie składasz formularza w tej sprawie, jeśli:
Bierzesz od sąsiada 2 pożyczki – pierwsza 2 000 zł i druga 2 500 zł, więc łącznie pożyczasz 4 500 zł. W związku z tym nie płacisz podatku. Jeśli jednak weźmiesz od niego trzecią pożyczkę – 1 000 zł – łącznie pożyczysz 5 500 zł. Wtedy płacisz podatek od kwoty 500 zł, bo o 500 zł przekraczasz limit 5 000 zł, który jest wolny od podatku.
Pożyczasz od 5 osób po 5 000 zł, więc łącznie pożyczasz wtedy od wszystkich 25 000 zł. W związku z tym nie płacisz podatku. Jeśli jednak pożyczysz od kolejnej osoby 1 000 zł, to łącznie pożyczasz 26 000 zł. Wtedy płacisz podatek od kwoty 1 000 zł, bo o 1 000 zł przekraczasz limit 25 000 zł pożyczki od wielu osób, który jest wolny od podatku. Pamiętaj, że nie możesz przekroczyć limitu 5 000 zł i 25 000 zł w odpowiednich okresach. Każdy z tych okresów trwa 3 lata, licząc od 2009 roku. Czyli są to okresy: 1 stycznia 2009 – 31 grudnia 2011, 1 stycznia 2012 – 31 grudnia 2014, 1 stycznia 2015 – 31 grudnia 2017 i tak dalej. To znaczy, że jeśli pierwszą pożyczkę weźmiesz w październiku 2015 roku, to limit obowiązuje cię do 31 grudnia 2017 roku.
Nie zapłacisz podatku, jeśli złożysz formularz i udokumentujesz otrzymanie pieniędzy, a pożyczasz więcej niż 9 637 zł od najbliższej rodziny, czyli:
Przede wszystkim deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych złóż do urzędu skarbowego odpowiedniego dla twojego miejsca zamieszkania. Pamiętaj, żeby zrobić to w ciągu 14 dni od zawarcia umowy pożyczki. Przede wszystkim udokumentuj natomiast, że otrzymujesz te pieniądze na konto bankowe, rachunek, który prowadzi spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa albo przekazem pocztowym.
Formularz PCC-3 złóż w ciągu 14 dni od momentu, gdy powstał obowiązek podatkowy. Zazwyczaj jest to dzień zawarcia umowy.
Wypełnij i złóż formularz PCC-3.
W dowolnym centrum obsługi przy urzędzie skarbowym (nie każdy urząd ma takie centrum). Możesz też wysłać go pocztą albo złożyć w urzędzie skarbowym odpowiednim dla:
Wysokość podatku zależy od tego, jaki rodzaj umowy podpisujesz. Jeśli jest to umowa:
UWAGA! Jeśli podpisujesz akt notarialny – podatek zapłacisz u notariusza. Nie płać go wtedy w urzędzie skarbowym.
Podstawa opodatkowania zależy od rodzaju umowy, którą podpisujesz.
Na przykład zamieniacie rower o wartości rynkowej 1 500 zł i samochód o wartości rynkowej 2 000 zł. Podatek zapłacicie od 2 000 zł. Na przykład wartość pożyczki albo kredytu, który przejmujesz. Na przykład dostajesz z bratem w spadku samochód (po połowie), którego wartość rynkowa to 20 000 zł. Podpisujecie umowę o dział spadku, w której zapisaliście, że ty bierzesz samochód. Umawiasz się z bratem, że spłacisz mu 8 000 zł. Podatek płacisz od połowy wartości rynkowej samochodu, czyli od 10 000 zł. A nie od od 8 000 zł kwoty spłaty.
Przykładowo budujesz dom. W marcu podpisujesz z przyjacielem umowę. Ustalacie w niej, że pożyczy ci do 10 000 zł, jeśli nie będziesz mieć wystarczających środków na zapłatę za wykonane prace. W lipcu pożyczasz 8 000 zł, a we wrześniu 2 000 zł, w październiku spłacasz 10 000 zł, w listopadzie pożyczasz 1 500 zł. Zapłacisz podatek od każdej pożyczonej kwoty, czyli od 8 000 zł, od 2 000 zł i od 1 500 zł.
Rodzaj umowy | Podstawa opodatkowania | Wyjaśnienia |
Sprzedaż | Wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, które kupujesz. | |
Zamiana | Wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, za które przypada wyższy podatek. | |
Darowizna | Wartość długów i ciężarów albo zobowiązań, jakie przejmujesz jako obdarowany. | |
Zniesienie współwłasności | Wartość rynkowa tej części rzeczy lub prawa majątkowego, które przejmujesz. | Nie jest istotne, ile zapłacisz poprzedniemu współwłaścicielowi. Sprawdź, jaka jest wartość rynkowa tej rzeczy albo prawa majątkowego i oblicz, jaka jest wartość tej części, którą nabywasz od poprzedniego współwłaściciela. Na przykład ty i kolega jesteście współwłaścicielami samochodu po połowie (50% i 50%). Umawiacie się, że ty przejmujesz ten samochód i w zamian zapłacisz poprzedniemu współwłaścicielowi 10 000 zł. Jednak wartość rynkowa samochodu wynosi 25 000 zł. Podatek płacisz od kwoty 12 500 zł (50% z 25 000 zł), a nie od 10 000 zł. |
Dział spadku | Wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, które nabywasz ponad wartość swojego udziału w spadku. | |
Pożyczka | Wartość pożyczki albo każda przekazana kwota, jeśli wartość pożyczki nie była ustalona z góry. | |
Depozyt nieprawidłowy | Kwota lub wartość depozytu | |
Ustanowienie odpłatnego użytkowania oraz służebności | Wartość świadczeń za okres, na jaki się umówiliście. |
Natomiast w wypadku umowy spółki podstawa opodatkowania zależy od sytuacji.
Sytuacja | Podstawa opodatkowania |
Przy zawarciu umowy | Wartość wkładów do spółki osobowej albo wartość kapitału zakładowego |
Przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego. | Wartość wkładów, które powiększają majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższacie kapitał zakładowy. |
Przy dopłatach | Kwota dopłat |
Przy pożyczce, którą spółce udziela wspólnik. | Kwota lub wartość pożyczki |
Przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania. | Roczna wartość nieodpłatnego używania. Wynosi ona 4% wartości rynkowej tych rzeczy lub praw majątkowych. |
Przy przekształceniu lub łączeniu spółek | Wartość wkładów do spółki osobowej, która powstała przez przekształcenie albo wartość kapitału zakładowego spółki kapitałowej, która powstała przez przekształcenie lub połączenie. |
Przy przeniesieniu do Polski rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej lub jej siedziby. | Wartość kapitału zakładowego |
Podatek płacisz zawsze od wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego. Nawet jeśli w umowie ustalisz jego inną wartość.
Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnej określ na podstawie przeciętnej ceny tego, co jest przedmiotem tej czynności. Jeśli są to rzeczy – weź pod uwagę ich:
Mieszkasz w Warszawie i kupujesz samochód za 12 000 zł od sprzedawcy ze Szczecina. Sprawdzasz, jakie są przeciętne ceny takich samochodów, czyli tej samej marki, typu, modelu, z tego samego roku produkcji. Następnie bierzesz pod uwagę przeciętne ceny w dniu i w miejscowości, z której go kupujesz. Taki sam samochód w Warszawie kosztowałby 1 000 zł więcej. Podatek zapłacisz od kwoty 12 000 zł, bo jest to przeciętna cena w miejscu, z którego jest samochód.
Kupujesz samochód o wartości rynkowej 25 000 zł za cenę 5 000 zł. Sprzedawca obniżył dla ciebie cenę, bo przejmujesz od niego spłatę kredytu za samochód w wysokości 20 000 zł. Jednak podatek płacisz od kwoty 25 000 zł, czyli bez odliczania długów.
UWAGA! Jeśli za podstawę opodatkowania przyjmiesz wartość niższą niż rynkowa – zaniżysz podatek. Urząd skarbowy może ci wtedy kazać poprawić błąd. Zapłacisz wtedy brakujący podatek i odsetki.